Tijdloos

Tijd. Een kwestie van perceptie, maar ook een vastgelegd systeem. 60 seconden in een minuut, 24 uur in een dag, 7 dagen in een week etcetera.

Echter, tijd voelt voor ieder anders.

De laatste paar jaren hoor ik veel mensen om mij heen aangeven dat ‘de tijd zo snel gaat’. Ik ervaar dit zelf ook. Uren worden dagen, dagen worden weken en weken worden jaren.

Alweer 4 jaar geleden dat ik afstudeerde als kersverse psycholoog. Toen nog vol goede moed en hoop, ondanks de negatieve berichten die ik een half jaar daarvoor ontvangen had via de opleiding.

4 jaren gingen als maanden voorbij. Alweer 30 geworden. Waar blijft de tijd? Ik ben nu nog jong volgens de oudere generaties, maar voor mijn gevoel blijft de tijd mij vooruit snellen. 

Alweer bijna 3 jaar aan de slag bij Douwe Egberts; ook dit lijkt slechts maanden geduurd te hebben. Toch wordt het elke week zwaarder om mijn bed uit te komen. Het blijkt steeds meer dat een baan uitoefenen zonder veel passie, voor mij niet de langdurige oplossing is. Maar wat kan ik dan wel?
Aan het werk komen gaat niet, dat heeft de tijd wel bewezen. En alle moeite, hoop, zorgen, kosten etcetera die ik hierin gestoken heb. Dus voorlopig moet ik met verstand op 0 en blik op oneindig doorgaan. Maar super leuk is het niet meer…

Ach, als de tijd net zo hard blijft gaan, dan zijn er zo weer een paar jaren om. Wie weet wat de toekomst en economie ons dan brengt?